Met een uitgestreken gezicht (komen) Sandra de klas binnen.
Meester Vonk (staan) net iets uit te leggen over kommabreuken.
Hij (kalken) het bord vol sommen.
Zachtjes (lopen) Sandra naar haar plaats.
Ze (willen) net gaan zitten.
Maar op dat moment (draaien) meester Vonk zich om.
Hij (kijken) haar verbaasd aan. "Waar kom jij vandaan?"
De meester (hebben) heel ingespannen staan uitleggen.
De bril (zijn) op het puntje van zijn neus gezakt.
De hele klas (schieten) in de lach.
Sandra (kijken) de meester aan. "Ik moest even naar de W.C."
De meester (zuchten). "Onder de uitleg mag je niet zomaar de klas uit gaan."
Sandra (zetten) een onschuldig gezicht op. "Ik moest echt nodig!"
Meester Vonk (verliezen) zijn geduld. "Je kunt het toch even zeggen."
Sandra (zijn) nog niet klaar. "Ik deed het bijna in mijn broek."
De hele klas (zitten) te gniffelen.
Hans (moeten) ook nodig een opmerking maken. "Je kunt beter een luier aan doen."
Zijn buurman (maken) het nog bonter. "Met een plastic broekje."
Meester Vonk (schudden) zijn hoofd.
Zijn stem (krijgen) een wat treurige klank. "Jullie maken er weer een potje van, vandaag."
Daarop (volgen) een diepe zucht. "We gaan verder met die ellendige kommabreuken. Wie snapt het nog niet?"
Aarzelend (steken) enkele kinderen hun vingers op.
De meester (kijken) de klas rond.
Het aantal opgestoken vingers (groeien).
Zogenaamd wanhopig (grijpen) hij met zijn beide handen naar zijn hoofd. "Ik word gek."
Walter (steken) zijn hand op. "Het is veel te warm in het lokaal."
De februarizon (maken) het lokaal inderdaad heel warm.
De meester (zuchten) nogmaals. "Ik wacht met de uitleg dan wel tot de volgende winter. Jullie gaan je weektaak maar maken."
De hele klas (laten) een duidelijk gemopper horen.
Willem Vonk (maken) snel een einde aan het gemopper. "Niet zeuren. Het laatste deel van de middag kunnen we wel slagbal gaan spelen."
De rust in de klas (keren) terug.
Je (horen) alleen het zachte gefluister van de uitleg van de meester.

(Uit: Guus Kuijer - Het achtste groepie tegen het soepie)